AMSTERDAM, 18 september –Van dampende zalen, gillende gitaren en springend publiek naar een druilerige woensdagmiddag op de Homeless World Cup. Zo ongeveer de enige overeenkomst is dat de stem van de 54-jarige P.P.Fischer doordringt tot de trommelvliezen van de aanwezigen. “De twee P’s staan voor mijn voorletters, maar noem me maar gewoon P.P. Of ‘The Voice’ zoals de Britten me hier nu al noemen”. Aan het woord is de man die alle aanwezigen op de hoogte houdt van de belangrijkste gebeurtenissen op het kunstgrasveld.
Hij had een platencontract bij Sony Music en trad op in verschillende rockbands. Nu treedt hij af en toe nog op. “Maar dan in een jazzbandje. Lekker vrolijk, swingend en feestelijk. Maar als werk praat ik tegenwoordig evenementen aan elkaar”. Deze week is de Haarlemmer te vinden op de Homeless World Cup. “Ik ga elke avond echt uitgeput naar bed, maar zorg wel dat ik mijn uren slaap pak. Ik hoorde dat veel mensen met een energiedip te maken krijgen op dag 4. Nou, dat kan ik bevestigen hoor”. De presentator zucht diep. Kijkt naar zijn flesje water en neemt een ferme slok, waarna hij energiek in zijn handen wrijft. “Maar morgenochtend pak ik mijn bak koffie en dan gaan we weer. Dan gaan mijn mondhoeken vanzelf weer omhoog door al die positieve invloeden.”
Hoewel hij nooit zenuwachtig zegt te zijn, was de opening van het toernooi een speciale ervaring voor hem. “Ik was echt excited. Voelde me enorm vereerd om zo’n spektakel aan elkaar te mogen praten. De rillingen stonden op mijn rug joh. Geweldig gewoon. Het leek wel de Olympische Spelen”. Voordat hij zijn longen kan vullen met zuurstof raast hij zichzelf voorbij in enthousiasme. “Maar wat ik vandaag ook weer zag bij Zuid-Afrika tegen Brazilië. Geweldig. Ge-wel-dig. Ze hadden tot nu toe allebei alle wedstrijden gewonnen. Nou die gasten speelden een keiharde, maar faire, wedstrijd tegen elkaar. Nog geen twintig seconden na het laatst fluitsignaal stonden ze samen te dansen. En voor de wedstrijd ook al hè. Dat is voor mij de Homeless World Cup. Geweldig. Echt ge-wel-dig. Ik voel nu weer de warme rillingen over mijn rug lopen hoor.”
Inmiddels is de overenthousiaste duizendpoot niet meer te remmen in zijn enthousiasme. “Ik zie het ook bij de Dutch Street Cup. Ik kom daar al weer vier jaar en mis vrijwel geen enkele wedstrijd. Dat is ook prachtig hoor. De ene dag sta je te blauwbekken van de kou in Arnhem en een maand later sta je te zweten in Maastricht”. Vol ongeloof deelt hij een andere avontuur dat hij vandaag beleefde. “Mijn favoriete omroep wilde mij vanmiddag interviewen. De BBC. Dat is toch ongelofelijk? Ik ga zo meteen mijn moeder bellen. Ik word er nog steeds helemaal warm van. Helemaal te gek”.
Om optimaal te presteren als presentator, of aan-elkaar-prater zoals hij het zelf noemt, nam hij drie weken onbetaald verlof. “Vorige week kon ik me voorbereiden op het toernooi. Een beetje inlezen enzo. Wat ik volgende week ga doen? Lekker afkicken en als het weer het toelaat ga ik lekker zeilen in mijn bootje. Al zijn mijn gedachten dan waarschijnlijk nog hier bij het toernooi. Maar eerst heb ik echt heel veel zin in zaterdag. Dat wordt fantastisch”. Hoe hij de laatste dag van het toernooi gaat afsluiten weet hij nog niet zeker. “Maar ik moet echt naar Haarlemse Helden. Daar treden allemaal Haarlemse artiesten op en al mijn vrienden lopen daar rond. Daar moet ik echt heen. Lekker genieten met een drankje in mijn hand tot een uur of twee. Maar eerst wil ik sowieso het feest hier meemaken.”
Tekst: Berry van Asch
Foto: Daniel Lipinski