AMSTERDAM, 14 september 2014 – “Kom op jongens, scoren!”, roept een Japanse jongen die vlak naast het doel tegen de boarding gedrukt staat. Hij klapt en zingt voor elke kans die kans die zich op het straatvoetbalveld voor doet. Pas in de rust kijkt hij op en vraagt me: “Weet jij eigenlijk wie deze teams zijn?” Als ik hem uitleg dat het de Dutch Street Cup-finale is en dat veel van de spelers uit de maatschappelijke opvang komen, kijkt hij me stomverbaasd aan. Hij had simpelweg een potje steengoed voetbal staan kijken.
Het was in een Namibische woestijn dat ik voor het eerst de kracht van straatvoetbal zag. Het was 2006 en acht jongens renden achter een bal aan in de brandende zon. Het veld bestond uit een grote, rechthoekige opblaasring met een goaltje aan elke kant. Er was slechts een handjevol toeschouwers, maar dat deerde de spelers niet. Ze speelden alsof hun leven ervan af hing, want dat was ook zo. Degenen die aan het eind van de voorrondes werden uitgekozen, mochten hun land vertegenwoordigen op de Homeless World Cup in Kaapstad.
Sinds die zomer in zuidelijk Afrika ben ik verkocht. Een simpel middel zoals voetbal gebruiken om de levens van mensen echt te verbeteren. Of eigenlijk: om mensen zelf hun leven weer op de rit te laten zetten. Levensdoelen maken. Plannen uitvoeren. Negativiteit oplossen. Nieuwe energie voelen. Kansen creëren. Zelfvertrouwen opbouwen. Je weer mens voelen.
Tijdens het wereldtoernooi voor dak- en thuislozen spelen zo’n vijfhonderd spelers uit meer dan vijftig landen elk jaar in een andere stad. Na steden als Parijs, Melbourne, Rio de Janeiro en Poznan is dit jaar Santiago de Chili aan de beurt. Volgende maand reis ik, net als het Nederlandse herenteam uit Amsterdam Zuidoost en de dames uit Leeuwarden, af naar Zuid-Amerika voor het meest bijzondere straatvoetbaltoernooi ter wereld. Voor ons Oranje wordt het een heel speciaal evenement, omdat het tevens de aftrap symboliseert naar 2015: dan valt de eer om het toernooi te houden aan Amsterdam.
Na een intensieve selectieprocedure heeft de Stichting Life Goals de Homeless World Cup binnengehaald voor volgend jaar. Dat betekent dat teams uit de hele wereld naar het Museumplein komen om te laten zien wat ze waard zijn. Tientallen Nederlandse teams spelen voorafgaand aan het wereldtoernooi eerst mee in de Dutch Street Cup: de Nederlandse versie van de Homeless World Cup.
Afgelopen weekend schreeuwde ik, net als de Japanse uitwisselingsstudent die naast me stond, de longen uit mijn lijf tijdens het finaleweekend op het Museumplein. De Schotse Homeless World Cup-oprichter Mel Young was speciaal voor de gelegenheid ingevlogen vanaf een internationaal UEFA-congres over het respecteren van diversiteit in voetbal. Na afloop van de eerste wedstrijddag kwam hij me vol enthousiasme vertellen over zijn visie voor de Homeless World Cup in Amsterdam volgend jaar. “De organisatie van Stichting Life Goals is nu al fantastisch. De locatie is prachtig, het publiek staat achter de boodschap en de nationale competitie zet de toon voor wat volgend jaar zal komen. Het gaat een geweldig WK worden hier.”
Young is ervan overtuigd dat voetbal internationaal gezien op een keerpunt is beland als het gaat om het betrekken van iedereen, inclusief sociaal kwetsbare groepen: “De overtuiging dat sport, en vooral voetbal, de potentie heeft om levens te veranderen, wordt steeds sterker. Zelfs de grote spelers en organisaties praten nu over de verantwoordelijkheid en voorbeeldfunctie die ze hebben”, zegt Young. Tijdens het UEFA-congres had Clarence Seedorf woorden van dezelfde strekking gesproken: “Voetbal is een wereldwijd fenomeen en wij spelen een sleutelrol in dit fantastische spel. We hebben een positieve campagne nodig met een positieve boodschap en doel.”
In Nederland zetten de partnerorganisaties van Stichting Life Goals voetbal in om deelnemers weer volledig te laten participeren in de samenleving. Het startpunt is sportiviteit, maar de resultaten buiten het veld zijn minstens zo belangrijk. Zo meldde de Ermelose media onlangs trots dat zeven spelers op de Noord Veluwe als gevolg van de Dutch Street Cup deelname inmiddels bij een reguliere voetbalvereniging zijn aangesloten. De keeper is weer begonnen met een opleiding en een andere speler is tevens trainer geworden. Levensdoelen scoren, daar gaat het uiteindelijk om.
De straatvoetbal-karavaan is van start gegaan op het Museumplein. Via Chili en alle steden die volgend jaar weer meedoen aan de Dutch Street Cup, zullen we in september volgend jaar weer op het Museumplein uikomen. We’re on the Road to Amstedam 2015! Ik kan niet wachten tot het zo ver is.
Door Daniele Batist