Een publiekswissel, twee minuten voor tijd. Ralph Hermens wimpelde het af, er waren tenslotte nog twee minuten te spelen, dus in belang van het team… Maar na het eindsignaal kwam dan toch het afscheidsmoment. Emotioneel, aangrijpend en maar toch ook passend bij de persoon Ralph.
‘Of ik dit ga missen? Natuurlijk ga ik dit missen. De jongens, het trainen, de contacten. Alles. Ik heb hier drie jaar rondgelopen met veel hoogtepunten en natuurlijk ook dieptepunten. Maar het zijn toch vooral mooie jaren geweest, waarin ik met de jongens een paar geweldige toernooien heb gespeeld. Het absolute hoogtepunt was een vierdaagse trip naar Engeland. Ja, natuurlijk ga ik het missen. Ook de mensen buiten ons team. Je maakt zoveel vrienden. Het is net één grote familie.’
Die, zoals hij zegt, ‘familie’ nam zaterdagmiddag tijdens de finales van de Dutch Street Cup 2016 afscheid van Ralph. Na drie jaar gaat hij team Venlo verlaten en verder bouwen aan zijn droom. ‘Ik heb altijd iets in het trainerschap willen doen’, vertelt hij. ‘Ik train nu de B-junioren van voetbalvereniging Irene in Limburg en wil eigenlijk een volgende stap maken. De Dutch Street Cup is voor mij een mooie leerervaring geweest, waar ik veel mooie kansen heb gekregen. Ik denk dat alle ervaring die ik bij de Dutch Street Cup heb opgedaan meetelt bij een volgende stap in mijn ontwikkeling.’
Via een driehoeksverhouding met voetbalorganisatie VVV, de begeleiding van ambulante zorgverlening Radar en de Dutch Street Cup rolde Ralph het Dutch Street Cup-circuit in. Daar bleek hij als voetballer even te moeten wennen aan het niveau van zijn teamgenoten, maar na drie jaar is hij ‘supertrots op dit team’, glundert hij. ‘Het was niet altijd even makkelijk, want zelf heb ik altijd op niveau gespeeld. Soms waren er wel botsingen, maar uiteindelijk is er van weerskanten veel respect voor elkaar.’
‘In zijn enthousiasme en fanatisme wil Ralph zich nog weleens verliezen en worden er soms grenzen overschreden’, reageert begeleider Jouke van team Venlo. ‘Maar als hij even de tijd heeft gehad om erover na te denken, is het weg. Dan neemt hij dingen van je aan, staat hij open voor andermans mening en herpakt hij zich. Dan zet hij zijn eigenbelang zonder enige moeite opzij voor het teambelang.’
Een zachtaardige, loyale en gevoelige jongen, die snel socialiseert, gaat hij dan verder in zij oordeel over Ralph. ‘In het team is hij de aanvoerder en het perfect verlengstuk van de trainer, omdat hij als ervaringsdeskundige midden tussen de jongens staat. Voetballen en training geven is echt zijn ding. Hij weet hoe het spelletje gespeeld wordt. Ik dat hij daarin zijn weg wel weet te vinden.’ Of zoals Ralph zelf over zijn trainers toekomst zegt: ‘Ik denk dat er nog veel mooie dingen op mijn pad komen!’